Minnettar Olmak
Bugün meleklere “insanların en çok neye ihtiyacı var? neyi ıskalıyoruz?” diye sordum.
Aldığım cevap çok basitti;
evethayatımızdaki belki de en büyük eksik buydu. Var olan herşeyi kanıksıyorduk ve minnettarlık yerine azımsama hisleriyle günü tamamlıyorduk hemen hemen hepimiz…
Oysa yaşamımızda bize sunulan her şeyi gerçekten fark edip minnettarlık hissini iliklerimize kadar yaşayabildiğimizde öyle muhteşem şeyler oluyordu ki…
Her şeyden önce daha mutlu oluyoruz, içimiz coşkuyla doluyor, biz yürekten minnettar oldukça bize daha da fazlası geliyor (daha fazla mutluluk, daha fazla başarı, daha fazla bereket, daha fazla sağlık, daha fazla her ne istiyorsak…).
Hayatı yaşamanın iki farklı şekli var; biri farkında olarak yaşamak, diğeri de farkında olmadan yaşamak. Biz farkında olarak yaşamayı seçersek minnettar olarak yaşamayı seçmiş olacağız. Ya kendi cehennemimizi ya da cennetimizi yaratacağız. Gerçekten de melekler ne kadar doğru bir konu seçmişler…
Sizin seçiminiz hangisinden yana?
selestia Hülya Karayel
